Quiltvillage.nl

Zal het ooit weer rustig worden? Ik vraag het mij af. De ene gebeurtenis volgt de andere op en zo vliégt de tijd voorbij. Vooral de maand juni was hops, wég.....
Nu was het natuurlijk ook geen gewone maand. Onze zoon ging trouwen en daar gingen de nodige voorbereidingen aan vooraf, da's begrijpelijk. Maar al die voorbereidingen van vooral zoon, schoondochter en ceremoniemeester hebben wel tot een prachtig resultaat geleid, het was een fantastische dag. Ondanks dat het weer in eerste instantie niet helemaal wilde meewerken liep alles op rolletjes, ik denk dat ik maar een paar foto's laat zien, dat spreekt meer dan woorden:

 En er vormde zich spontaan een toekomstig stelletje :-). Het kleine a.s. bruidje had hier al haar prima-ballerina schoentjes verruild voor haar oude stappertjes (dat deden overigens meer dames in de loop van de dag, haha).

Ze hebben allebei een handtekening gezet.

En onder de bezielende leiding van jawel, Dirk Zeelenberg, werd de middag vrolijk opgeleukt, wat natuurlijk bij vele dames wel in de smaak viel.

Zoonlief kijkt hier wel een beetje streng in de camera maar geloof me, hij kan nog steeds niet de lach van zijn gezicht krijgen. Er zijn dan ook leuke vooruitzichten voor bruid en bruidegom: over een paar weekjes worden ze papa & mama en zij zijn niet de enigen die bijna niet meer kunnen wachten; ook deze oma staat te trappelen van ongeduld.

Dan was er nog een zéér belangrijke gebeurtenis, onze oudste kleindochter (wat klinkt dat, het ukje moet nog 3 jaar worden) ging voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Vol vertrouwen met papa & mama richting schooltje, en ze vond het meteen prachtig. Ik had ook niet anders verwacht. 

En kleine zus, tja, wat zal ik daarvan zeggen? Begonnen als heel klein mini-mensje wordt dat inmiddels ook een schaterlachend ding, altijd goedgezind en ik word daar altijd heel vrolijk van!

En ook grote zus is heel blij met haar kleine zusje ;-)

En verder hadden wij natuurlijk ook last van de warmte, van hooikoorts en andere ongemakken. Ik ben blij met zo'n dagje als vandaag tussendoor, wordt er tenminste weer eens iets gedaan. Heb ik dan helemaal niks gedaan? Nee, tuurlijk niet, wel iets, maar niet zoveel. De maand juli (http://bit.ly/1M496Fw) moest in rap tempo gemaakt worden, er was zelfs geen tijd om het pakketje bij Handig Zusje te bezorgen dus dit keer heb ik het zelf gemaakt, wat overigens geen straf is! Een heel toepasselijk tafereeltje voor deze warme dagen. 

Dan moet het babyquiltje doorgequilt worden, het schiet al mooi op, ik hoop het binnenkort af te hebben!

En als er dan naast alle drukte nog tijd overblijft, dan "mag" ik aan mijn grote quilt werken, Rotherfields Greys:

Rand voor rand vordert dat, het gaat niet snel maar we komen er wel.... En het leidt mijn gedachten een beetje af van alle spannende dingen die te gebeuren staan; jongste zoon die nu toch al wel heel erg druk bezig is met zijn voorbereidingen om de oceaan zeilend over te steken. Ik weet het, er zijn veel mensen die dit doen maar brrrrrr, ik vind het akelig dichtbij komen en het is wel mijn eigenste jongste droppie, ook al is het inmiddels een verstandig volwassen groot mens. Maar toch blijft het mijn jongste droppie ;-)

Fijne zondag voor iedereen!